Proselitisme – Wat het is, Concept, Politiek en religieus proselitisme

Proselitisme definitie en betekenis: We leggen uit wat proselitisme is, de oorsprong van de term en de verschillende betekenissen ervan. Verder religieus en politiek proselitisme.

Wat is proselitisme?

Proselitisme is het proberen derden ervan te overtuigen zich tot een religie te bekeren of een standpunt in te nemen, door middel van prediking, welsprekendheid en verschillende argumentatieve en discursieve strategieën.

Deze term is afgeleid van het woord proseliet, synoniem met adept, volger of bekeerling. De Joden gebruikten het in de bijbelse oudheid voor de buitenlanders die hun religie adopteerden. Je moet eens over Seminarie lezen!

Het komt van het Griekse prosêlütos, ‘pas aangekomen (in een vreemd land)’, maar het kwam in het Spaans terecht via kerkelijk Latijn (prosélytus), dat in de middeleeuwen werd gebruikt als synoniem voor ‘pas bekeerd’, dat wil zeggen: degenen die heeft onlangs de christelijke religie overgenomen. Proselitisme was dus de poging om nieuwe proselieten te werven voor de eigen religie of het eigen standpunt.

Hoewel de term proselitisme dus niet exclusief voor het christendom geldt, is hij toch zeer aanwezig in de geschiedenis ervan, gegeven het feit dat deze religie evangelisatie als een gebod beschouwt, dat wil zeggen het overbrengen van de leer van de christelijke evangeliën aan iedereen die een andere religie belijdt, of die niet belijdt. heb er geen.

Er wordt echter vaak een onderscheid gemaakt tussen evangelisatie en proselitisme, omdat dit laatste een negatieve connotatie heeft, dat wil zeggen dat het vaak wordt beschouwd als een bekering via bedrieglijke, onoprechte, bedrieglijke of manipulatieve strategieën.

In het dagelijks taalgebruik wordt proselitisme beschouwd als een vorm van propaganda of ontrouwe ideologisering, die meer gericht is op het op enigerlei wijze vergroten van de gelederen van de aanhangers van de eigen zaak, dan op het debat over de waarheid en de legitieme overtuiging van een derde met betrekking tot ons standpunt. weergave. Op deze manier overheerst de negatieve connotatie. Misschien moet je eens over Afgestudeerde lezen!

Religieus proselitisme

Religieus proselitisme is heel gebruikelijk, niet alleen in christelijke kerken, die het ‘verspreiden van het woord’ als een deel van hun religieuze plichten beschouwen.

In feite beschouwen de meeste religies het als legitiem als het erin bestaat volgers te verwerven door puur spirituele overtuiging, dat wil zeggen door zich te beperken tot wat de religie zelf voorstelt en de argumenten die zij gebruikt om haar wereldvisie te ondersteunen. Dit staat, zoals we eerder zeiden, bekend als ‘prediking’, ‘bekering’ of, in het christendom, ‘evangelisatie’.

Aan de andere kant wordt het veroordeeld wanneer het wordt uitgevoerd door middel van beschuldigingen van andere sekten, of door het gebruik van morele, fysieke of verbale dwang. Het wordt ook als bedrieglijk beschouwd als het zijn toevlucht neemt tot het aanbod van economische, sociale of politieke macht en voordelen, dat wil zeggen zijn toevlucht neemt tot alles dat niet strikt uit het mystieke en spirituele rijk komt.

In deze laatste gevallen veroordeelt de meerderheid van de kerken het proselitisme, omdat het een oneerlijke praktijk is tussen de verschillende bestaande sekten, die in strijd is met de oecumenische geest en de religieuze tolerantie.

Politiek proselitisme

In de politieke wereld heeft proselitisme een negatieve connotatie. Politiek bekering bestaat logischerwijs uit het verwerven van aanhangers voor een politieke zaak door middel van praktijken die als ‘oneerlijk’ worden beschouwd: onder meer beloften, steekpenningen en valse beschuldigingen die afstand nemen van de gezonde uitoefening van de politiek, die die van objectieve ideeën zou moeten zijn en voorstellen.

Proselitisme wordt in verschillende wetgevingen veroordeeld en bestraft, in sommige gevallen juridisch en juridisch, in andere gevallen alleen vanuit moreel oogpunt. Het hangt allemaal af van waar de grens wordt getrokken tussen aanvaardbare praktijken en praktijken die als oneerlijk of demagogisch worden beschouwd.

Plaats een reactie